Objawy
Skutkiem zakażenia jest zwykle nieprawidłowa wydzielina z pochwy. Jej kolor może być szary lub mleczny, a ilość umiarkowana (choć w niektórych przypadkach może być jej dość sporo). Jej konsystencja jest jednorodna i wodnista, a zapach nieprzyjemny – określany jako rybi (nasila się po współżyciu). Świąd czy pieczenie zwykle nie występują, ale mogą się pojawić w czasie oddawania moczu.
Bywa jednak i tak, że chorobie nie towarzyszą żadne z opisanych objawów, dlatego też w rozpoznaniu BV ważne jest przeprowadzenie badania pH pochwy. Jej nieprawidłowy odczyn powinien być sygnałem do przeprowadzenia diagnostyki w kierunku BV (w preparatach wydzieliny pochwowej poddanych barwieniu i ocenie mikroskopowej można zaobserwować obecność tzw. komórek jeżowych).
Przyczyny
Jednoznaczne źródło schorzenia nadal pozostaje nierozpoznane, mimo wyodrębnienia listy czynników predysponujących do zachorowania.
Wśród wspomnianych czynników znajdziemy zaburzenia hormonalne, namnażanie się bakterii beztlenowych oraz zmiana pH pochwy (powyżej 4,5, a nawet w skrajnych przypadkach do 7,0) wskutek braku pochwowych pałeczek kwasu mlekowego. Jak więc łatwo zauważyć, infekcja nie jest wywołana obcą dla ekosystemu bakterią, ale powoduje ją zachwianie równowagimiedzy bakteriami, występującymi w pochwie naturalnie.
Istnieją jednak czynniki predysponujące do wystąpienia waginozy, a są to częste irygacje pochwy, niewłaściwie pojmowana higiena osobista, częsta zmiana partnerów seksualnych, liczne podróże i zmiany klimatu, częste korzystanie z jacuzzi i basenów oraz urazy mechaniczne pochwy.
Leczenie i konsekwencje
W terapii zaleca się zazwyczaj stosowanie chemioterapeutyków lub kurację antybiotykową w kierunku bakterii beztlenowych. Podobnie, jak w przypadku innych infekcji intymnych, w leczeniu waginozy bardzo ważne jest doprowadzenie terapii do końca, nawet mimo tego, że objawy ustąpiły. W czasie leczenia oraz przez 7 dni po jego zakończeniu zalecana jest wstrzemięźliwość seksualna.
Nieleczona infekcjamoże prowadzić do groźnych powikłań, jak np. niepłodność, nawracające zapalenia dróg moczowych i zakażenia tkanek miękkich czy też komplikacje pozabiegowe u pacjentek operowanych z przyczyn ginekologicznych.
BV to schorzenie szczególnie niebezpieczne w ciąży – nieleczone grozi we wczesnych jej miesiącach poronieniem, a w ciąży zaawansowanej – przedwczesnym pęknięciem pęcherza płodowego, porodem przedwczesnym bądź niską masą urodzeniową dziecka. BV zwiększa także ryzyko pojawienia się zapalenia górnego odcinka dróg rodnych oraz zwiększa podatność kobiety na choroby przenoszone droga płciową, jak chlamydioza, rzeżączka czy HIV.