Gorączka jest pierwszym objawem choroby, ale sama w sobie jest także sygnałem walki organizmu z zagrożeniem. Kiedy jednak podwyższona temperatura utrzymuje się przez dłuższy czas należy sięgnąć po preparaty, które pozwolą ją obniżyć.
Podwyższona temperatura stymuluje mechanizmy obronne: produkcję przeciwciał, namnażanie limfocytów, przyśpieszenie przemiany materii i utrudnia namnażanie bakterii i wirusów. Stan ten sprzyja działaniu układu odpornościowego. Nie należy jednak zapominać, że gorączka stanowi naturalną formę obrony organizmu przed chorobą, ale nie można polegać tylko na niej. Należy zastosować środki, które pomogą postawić maluszka na nogi.
Recepta na gorączkę
Jednym ze sposobów na zbicie gorączki jest zastosowanie ziół napotnych: lipa, czarny bez, jeżyna, malina. Łyżkę mieszanki należy zalać szklanką wrzątku, a po zaparzeniu przecedzić i wypić. Następnie dziecko powinno położyć się do łóżka, aby się wypociło.
W obniżeniu gorączki pomaga także wypicie mleka z miodem lub rozgniecionym czosnkiem. Oba składniki mają właściwości przeciwbakteryjne i stymulują układ odpornościowy, a dodatkowo mleko pobudza produkcję śluzu w drogach oddechowych, dzięki czemu pomaga w ich oczyszczeniu.
Przeczytaj: Jak powstaje wysoka temperatura?
Gorączkę obniży kąpiel w temperaturze wody niższej o około 2 stopnie od temperatury ciała, lub okłady zimnym kompresem na czoło i kark. Dziecko należy zanurzać w wodzie powoli, co uchroni go przed szybką reakcją zwiększającą przepływ krwi.
Warto zadbać także o odpowiednią wilgotność powietrza i temperaturę w pokoju, która powinna sięgać 20-22 stopni Celsjusza, a w pomieszczeniu nie może być przeciągu. Do utrzymania odpowiedniej wilgotności można użyć nawilżacza lub mokrych ręczników położonych na kaloryfer.
Z temperaturą nie ma żartów
Gorączka najczęściej trwa 3 dni. Jeśli utrzymuje się dłużej należy niezwłocznie udać się do lekarza. Brak reakcji może mieć bardzo groźne skutki. Jednym z nich jest odwodnienie, które powstaje w wyniku obniżenia poziomu wody i elektrolitów w organizmie.
Zobacz też: Sposoby na uniknięcie odwodnienia
Odwodnienie to stan szczególnie niebezpieczny w przypadku najmłodszych, ponieważ nadmierna utrata płynów może u nich wystąpić bardzo szybko. Kiedy zaobserwujesz pierwsze objawy odwodnienia (zły nastrój, wyczerpanie, ból głowy) od razu rozpocznij nawadnianie. Najlepsze do tego celu są doustne płyny nawadniające jak np. ORSALIT®. Poleca je ESPGHAN (Europejskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci) jak i WHO/UNICEF do uzupełniania płynów i składników mineralnych w organizmie. Dzięki mechanizmom wspólnego wchłaniania wody, sodu oraz glukozy wspierają one gospodarkę elektrolitową wszystkich maluchów.
Kiedy podać leki?
Jeśli gorączce towarzyszą dodatkowe objawy (zaczerwienienie gardła, biegunka i/lub wymioty) i nie ustępują po zastosowaniu domowych sposobów, należy sięgnąć po środki farmakologiczne. Dzieciom do 15 roku życia należy podawać środki na bazie paracetamolu i ibuprofenu. Mają one działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, a te z ibuprofenem – także przeciwzapalne.
Kiedy podać ibuprofen:
- dziecko ukończyło już 3 m-c życia;
- oprócz gorączki chcemy zwalczyć stan zapalny, np. w obrębie gardła lub ucha;
- obserwujemy objawy bolesnego ząbkowania;
- podejrzewamy u dziecka anginę o podłożu bakteryjnym;
- dziecko choruje na astmę.
Kiedy podać paracetamol:
- dziecko nie ukończyło 3 m-ca życia;
- gorączka pojawia się z rana, a dziecko nie chce jeść (ibuprofenu nie podajemy na czczo);
- dziecko, oprócz gorączki, ma ostrą biegunkę;
- dziecko, oprócz gorączki, ma ból brzucha;
- podejrzewamy u dziecka ospę wietrzną, mononukleozę, gorączkę trzydniową;
- dziecko cierpi na chorobę nerek (wówczas nigdy nie podajemy ibuprofenu).
Więcej o gorączce znajdziesz tutaj.
