Ektopia czy nadżerka? Poznaj różnice

30.07.2018
Ektopia czy nadżerka? Poznaj różnice

Przyjęło się, że wszystkie czerwone ogniska znajdujące się na tarczy szyjki macicy nazywane są nadżerką. Nawet wielu lekarzy stosuje ten skrót myślowy. Tymczasem, aż 70% zmian to nie nadżerka lecz prawidłowy nabłonek kanału szyjki macicy, niewymagający leczenia. Jest to ektopia.

Jak odróżnić nadżerkę właściwą od ektopii?

Nawet najbardziej doświadczony lekarz nie odróżni ektopii od nadżerki wizualnie. Potrzebne są do tego badania. W celu rozpoznania charakteru erytroplakii konieczna jest kolposkopia. Jest to badanie wystarczające do odróżnienia ektopii od nadżerki. Bardzo często stosuje się leczenie nadżerki bez prawidłowej diagnozy. Tymczasem ektopia szyjki macicy nie wymaga leczenia ani tym bardziej zabiegu usunięcia zmian, gdyż nie jest stanem chorobowym. Badania cytologiczne nie pozwolą na odróżnienie nadżerki od ektopii, ale wykryją inne, niepokojące zmiany, dlatego należy je wykonywać raz w roku. Jeżeli erytroplakia, czyli czerwony, widoczny w czasie badania wziernikiem obszar nie jest związany z występowaniem nadżerki i nie są to również ektopie to wymaga dalszej diagnostyki, między innymi cytologii.

Czym jest nadżerka?

Nadżerka szyjki macicy to ubytek w nabłonku umiejscowionym wokół wejścia do szyjki macicy w części pochwowej. Zmiana jest widoczna w czasie badania wziernikiem, jednak łatwo pomylić ją z ektopią. Właściwa nadżerka szyjki macicy występuje niezmiernie rzadko i stanowi zaledwie 10% wszystkich zmian szyjki macicy. Spowodowana jest najczęściej przewlekłym stanem zapalnym, w wyniku którego powstaje ubytek nabłonka. Przyczyną pojawienia się nadżerki może być infekcja bakteryjna, wirusowa lub grzybicza. Urazy mechaniczne spowodowane ciałami obcymi również mogą doprowadzić do wystąpienia choroby, podobnie jak zaburzenia hormonalne. Inną przyczyną nadżerki są stany nowotworowe i przednowotworowe. Wcześnie wykryta choroba może być szybko wyleczona w sposób nieinwazyjny. Po wyleczeniu rana goi się i pokrywa nabłonkiem. Zaniedbanie może jednak prowadzić do poważnych schorzeń z rakiem szyjki macicy włącznie. Nadżerki powstałe na tle przednowotworowym wymagają badania histologicznego. Za czynnik zwiększający ryzyko wystąpienia choroby uznaje się częste zmiany partnerów seksualnych, liczne porody i antykoncepcję hormonalną w postaci wkładki domacicznej. Nieleczona nadżerka może przerodzić się w stan przedrakowy, a nawet w nowotwór szyjki macicy. Może stać się pośrednią przyczyną niepłodności, zakażając macicę i jajowody.

Ektopie

Nabłonek walcowaty, zwany gruczołowym, okrywający kanał szyjki macicy ma intensywny, czerwony kolor. Od strony zewnętrznej szyjka pokryta jest nabłonkiem wielowarstwowym w kolorze jasnoróżowym. Zdarza się, że nabłonek gruczołowy wysuwa się z kanału szyjki i granica pomiędzy nabłonkami przemieszcza się. Lekarz w czasie badania wziernikiem widzi go na tarczy szyjki macicy. Jest to charakterystyczne u młodych kobiet. Z wiekiem erytroplakia zmniejsza się. Bardzo rzadko występuje u kobiet po menopauzie.

Czy należy niepokoić się ektopią?

Chociaż ektopia gruczołowa nie jest chorobą i nie wymaga leczenia, jednak niektóre przypadki mogą być przyczyną zaburzeń. Jeżeli nabłonek walcowaty pokryje całą szyjkę macicy, może ulec uszkodzeniom i zakażeniom. Cienki nabłonek gruczołowy łatwiej ulega otarciom w czasie stosunku. Może to prowadzić do krwawień i pojawienia się stanów zapalnych. Towarzyszyć im mogą obfite upławy. Konieczne jest wtedy leczenie. Specjaliści nie zalecają usunięcia ektopii, gdyż uważają ją za przedłużenie bezpieczeństwa onkologicznego. Długi proces jej samoistnego ustępowania zwiększa skuteczność wykrywania raka szyjki macicy. Przeciwwskazaniem do usunięcia ektopii jest też ryzyko rozwoju endometriozy szyjki macicy po wykonaniu zabiegu oraz chronicznego stanu zapalnego. Zabieg jest ostatecznością, wykonywaną w bezwzględnie koniecznych przypadkach.

Objawy i diagnostyka nadżerki

Nadżerka nie daje jednoznacznych objawów. Może jej towarzyszyć zwiększona ilość upławów o nieprzyjemnym zapachu, plamienia międzyokresowe, krwawienia po stosunku, bóle brzucha czy pleców. Najczęściej są one objawem toczącego się stanu zapalnego. Do zdiagnozowania nadżerki przeprowadza się kolposkopię. Konieczne jest zrobienie badań cytologicznych w celu wykluczenia zmian nowotworowych. W niektórych przypadkach pobierany jest wycinek do badań histopatologicznych.

Leczenie nadżerki

Leczenie polega na zlikwidowaniu stanu zapalnego. W tym celu stosuje się leki dopochwowe przeciwzapalne. Przy prawidłowej cytologii, najczęściej nadżerka ustępuje i rana pokrywa się nabłonkiem. Przy zaawansowanej nadżerce konieczne może być zastosowanie koagulacji chemicznej. Chory nabłonek smarowany jest niszczącym go preparatem. W ciągu dwóch tygodni rana pokrywa się nowym nabłonkiem. W tym czasie stosuje się globulki hormonalne. Duże nadżerki wymagają elektrokoagulacji, czyli wypalania prądem elektrycznym. Można zastosować też krioterapię. Leczenie uzależnione jest od umiejscowienia zmiany i jej zaawansowania. W skrajnych przypadkach konieczne może być chirurgiczne usunięcie zmiany.

prOVag żel

@ śledź nas na instagramie
Ten komunikat o błędzie jest widoczny tylko dla administratorów WordPressa

Błąd: nie znaleziono kanału.

Przejdź na stronę ustawień kanału Instagramu, aby utworzyć kanał.

powrót do góry