Upławy – wszystko w porządku?
Mimo, że mało przyjemne, upławy są czymś naturalnym i ich obecność wcale nie musi świadczyć o chorobie. Pierwsze tego rodzaju objawy kobieta może zaobserwować już kilka miesięcy przed pojawieniem się pierwszej miesiączki (wówczas wydzielina przybiera przejrzystą lub mleczną postać). Od tego momentu upławy z narządów rodnych to już sytuacja stała, a co więcej – wydzielina staje się nieco bardziej obfita. Szczególną jej ilość zaobserwować można mniej więcej w połowie cyklu, tuż przed owulacją.
Naturalne upławy zwykle są bezwonne, mogą jednak przybierać nieco kwaśny zapach. Mają zwykle kremową konsystencję oraz przezroczystą, białą lub żółtawą barwę. Więcej wydzieliny można obserwować podczas owulacji, co sprzyja zapłodnieniu, ponieważ ułatwia działanie plemnikom. Obfitsze niż zazwyczaj upławy powoduje także lubrykacja, czyli zwilżenie pochwy przez gruczoły przedsionkowe w odpowiedzi organizmu na podniecenie seksualne, co ma w założeniu ułatwić penetrację.
Zwiększona ilość wydzieliny pojawia się także u kobiet w ciąży, a jej zadaniem jest wtedy ochrona płodu przed wszelkimi zakażeniami. Do zwiększonego wydzielania upławów może dochodzić także na skutek stosowania spirali wewnątrzmacicznej, ponieważ jej obecność drażni pochwę. Ilość wydzieliny wzrasta naturalnie w okresie dojrzewania i zmniejsza się w czasie przekwitania.
Nieprzyjemny zapach z pochwy
Niektórzy lekarze opisanej wyżej, naturalnej tendencji kobiecego organizmu, nie nazywają upławami (raczej wydzieliną z dróg rodnych czy śluzem), zaś nazwę „upławy” rezerwują dla tych, które w jakikolwiek sposób odbiegają od wyglądu wydzieliny naturalnej.
Co oznaczają wydzieliny charakteryzujące się nieprzyjemnym zapachem, nieprawidłową konsystencją bądź niewłaściwą barwą?
Kiedy upławy stają się serowe, ropne, pieniste lub wodniste, przybierają kolor biały, różowy, zielonkawy, brunatny, żółty lub krwisty, charakteryzuje je nieprzyjemny zapach, wypływają w nadmiernych ilościach (nieprzyjemne uczucie mokrości w okolicach miejsc intymnych), utrudniają higienę intymną bądź towarzyszy im swędzenie i pieczenie pochwy, a czasami także ból podczas stosunku – mogą świadczyć o stanie zapalnym pochwy:
- upławy gęste o serowej konsystencji – zwykle oznaczają grzybicę pochwy;
- upławy szaro-białe, obfite, o nieprzyjemnym, rybim zapachu – mogą oznaczać waginozę bakteryjną;
- upławy żółto-zielonkawe, pieniste, o ostrym zapachu – zwykle oznaczają zakażenie rzęsistkiem;
- upławy ropno – śluzowe – mogą oznaczać chlamydiozę;
- upławy brązowe – jeżeli nie są efektem ciąży, mogą być spowodowane nadżerką szyjki macicy, mięśniakami, polipami lub różnego rodzaju infekcjami;
- upławy zabarwione krwią – mogą towarzyszyć rozwojowi raka szyjki macicy.
Sprawdź: Nawracające infekcje miejsc intymnych
Przyczyny upławów
Przyczyną pojawienia się nieprawidłowych upławów może być stosowanie określonych kosmetyków do kąpieli, środków higienicznych (np. tampony), proszków do prania czy płukania bielizny, ale mogą być także konsekwencją niewystarczającej higieny intymnej. Wówczas mają lepką konsystencję i towarzyszy im swędzenie pochwy oraz zaczerwienienie sromu.
Na pojawienie się upławów może wpływać noszenie nieodpowiedniej bielizny, np. wykonanej z włókien syntetycznych, mogą się także nasilać w efekcie mechanicznego drażnienia pochwy, np. podczas stosunków płciowych.
Sprawdź: Pod ubraniem, nie znaczy niewidoczne! Słów kilka o… majtkach
Bywa i tak, że przyczyną nieprzyjemnych dolegliwości jest niewłaściwie dobrana metoda antykoncepcyjna, używanie środków plemnikobójczych, lateksowych prezerwatyw (możliwa alergia), zapachowych wkładek higienicznych. Mogą być również skutkiem kontaktu z chlorowaną wodą.
Przyczyną upławów (a w konsekwencji zakażeń) może być ponadto nadużywanie antybiotykoterapii, ponieważ pozbawia ona pochwę bakterii kwaszących.
Bez względu na przyczynę, dolegliwości takich nie wolno lekceważyć, gdyż zaniedbane mogą być powodem poważniejszych chorób (np. stan zapalny pochwy, macicy, jajników) oraz późniejszych problemów, np. przedwczesnego porodu czy nawet poronienia.
—
W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy skontaktować się z ginekologiem i rozpocząć odpowiednie leczenie. Tylko lekarz może postawić diagnozę. Powyższy opis nie zastąpią wizyty u lekarza!
