Co ona kombinuje?
Na początek warto zauważyć, że nieumiejętność odczytywania przez mężczyzn sygnałów niewerbalnych w głównej mierze odnosi się do komunikatów, wysyłanych przez płeć przeciwną. Dekodowanie rozmówcy własnej płci wychodzi panom zdecydowanie lepiej. Dlaczego tak się dzieje?
Specjaliści twierdzą, że w czasie kontaktu z przedstawicielkami płci przeciwnej ośrodek mózgu odpowiedzialny za odczuwanie emocji jest u mężczyzn znacznie mniej aktywny, niż w czasie rozmowy z własnym gatunkiem. By to udowodnić, naukowcy zbadali mężczyzn przy pomocy rezonansu magnetycznego, analizując ukrwienie różnych części ich mózgu.Osoby uczestniczące w eksperymencie oceniały stan emocjonalny przedstawionych na zdjęciach fragmentów twarzy, przy czym połowa zdjęć prezentowała oczy mężczyzn, zaś połowa kobiet. Wszyscy mężczyźni oczom kobiet przypatrywali się dłużej i mieli znacznie więcej problemów ze znalezieniem odpowiednich słów na opisanie ich stanów emocjonalnych. Co więcej, ich mózgi aktywowały inne obszary, niż w czasie, gdy przyglądali się oczom mężczyzn.
Zdaniem naukowców – panowie rzeczywiście mają trudności z odczuwaniem stanów psychicznych kobiet. Być może spowodowane jest to faktem, że mężczyźni większą wagę przywiązują do faktów i konkretów.
Oho, foch!
Powyższe wnioski potwierdza większość dostępnych badań. Niestety dziewczyny, poza faktem, że w dziedzinie emocji jesteśmy zdecydowanymi liderkami, jest i zła informacja. Biorąc pod uwagę, że na „emocjonalne upośledzenie” panów istnieje naukowe uzasadnienie, mają oni teraz nie lada wymówkę, jeśli chodzi o trudności w domyśleniu się tego, co dla nas jest takie oczywiste (np. dlaczego nagle jesteśmy śmiertelnie obrażone mimo tego, że przed momentem wszystko było w najlepszym porządku).
Na szczęście i w tej kwestii na ratunek przychodzą badania. Okazuje się bowiem, że jest jeden wyjątek – mężczyźni znacznie lepiej od kobiet rozpoznają emocję złości i gniewu. Może nie jest to informacja w 100 procentach zadowalająca – poza faktem samego rozpoznania złości, mężczyźni nie są już naukowo zobligowani do odgadnięcia przyczyny nagłego pogorszenia kobiecego nastroju – ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Przynajmniej nie mogą już udawać, że nie zauważyli naszego rozdrażnienia, a przecież – nie ma co ukrywać – i ten fakt bywa powodem do kłótni…
Kobiece sztuczki czy męska wyobraźnia?
Jak twierdzą psychologowie, mężczyznom zbyt często (a niewłaściwie) zdarza się odbierać sygnały płynące od kobiet, w kategoriach zalotów. Czy wiedziałyście na przykład, że lekko otwarte usta i wilgotne wargi (np. podkreślone za pomocą błyszczyka) mają symbolizować – żeńskie genitalia? A może wiecie dlaczego w obecności mężczyzn zdarza nam się obracać w palcach przedmioty o opływowych kształtach (np. nóżkę kieliszka czy papieros)? Oni wiedzą. Nie dość, że wyobrażają sobie na miejscu owego przedmiotu zupełnie inny…, to jeszcze są przekonani, że owe wyobrażenie wywołałyśmy u nich celowo! Znaczenie erotyczne dla niektórych panów ma także nasza zabawa butem – choć dla wielu z nas jest to po prostu sygnał znudzenia czy też krzyżowanie nóg – sygnał niedostępności (bo eksponuje kolano poprzez wsunięcie jednej nogi pod drugą, a do tego daje możliwość przelotnego wyeksponowania uda…) No cóż, wszystko można zinterpretować na własny pożytek.
Być może męska skłonność do doszukiwania się seksualnych zaproszeń w zachowaniu kobiet wynika z ich własnej natury? Nie od dziś wiadomo, że panowie zazwyczaj dają niezły popis, chcąc zrobić na kobiecie wrażenie. Wciągają brzuch, prostują sylwetkę, wypinają klatę, kładą ręce na biodra, strzepują z marynarki nieistniejące kłaczki, poprawiają idealnie leżący krawat, a chcąc podkreślić swoje intymne gabaryty – wtykają kciuki za pasek u spodni…
Na koniec dobra informacja. Jako, że panowie w celu odczytania naszych gestów nie korzystają – jak my same – z intuicji, ale własnej, męskiej konwencji, możemy z powodzeniem wykorzystać wspomniane gesty na swoją korzyść i manewrować rozmową według własnego uznania. Dziewczyny – mamy spore pole do popisu!
