Jak się przygotować do wizyty?
Fakt, że lekarz jest osobą obcą, co więcej – wykonuje swój zawód, powinien być dla pacjentki „czynnikiem łagodzącym”. Także wiedza na temat tego, jak się przygotować do wizyty i czego dokładnie spodziewać się w jej trakcie, powinna dodać kobiecie pewności siebie.
O ile powodem pierwszej wizyty u ginekologa nie jest konkretny problem (np. pieczenie pochwy – czy inne niepokojące objawy), najlepszym momentem na jej odbycie będzie okres pomiędzy miesiączką, a połową cyklu, co pozwoli lekarzowi na dokładne zbadanie szyjki macicy oraz ewentualne pobranie materiału potrzebnego do wykonania cytologii.
Jedną z bardziej kontrowersyjnych kwestii, jakie wiążą się z wizytą u ginekologa jest depilacja. Jedne kobiety zastanawiają się, w jakiej postaci ich okolice intymne będą wyglądać lepiej, inne – co będzie wygodniejsze dla lekarza. Tymczasem obydwa pytania są bezzasadne. Dla ginekologa nie ma to zupełnie znaczenia. Dlatego też jedynym powodem, dla którego kobieta może ogolić miejsca intymne przed wizytą, jest jej własny, psychiczny komfort.
Bezpośrednio przed wizytą należy dokładnie umyć okolice intymne – najlepiej zrezygnować ze środków do higieny intymnej, ponieważ mogą nieco zniekształcić rzeczywisty obraz ewentualnej infekcji czy zakażenia.
Warto także odpowiednio dobrać ubranie. Z uwagi na to, że do badania konieczne jest rozebranie się od pasa w dół, dla własnego komfortu najlepiej założyć dłuższą koszulę, tunikę bądź luźną sukienkę Najlepiej, by górna część ubrania była rozpinana, ponieważ podczas wizyty konieczne jest także badanie piersi (niektóre gabinety oferują jednorazowe fartuszki, ale nadal jest to rzadkością).
Jak wygląda badanie?
Ginekolog zapyta nas o podstawowe dane, takie jak: data pierwszej i ostatniej miesiączki; przebieg cyklu (długość, regularność, charakter krwawień, ewentualne plamienia); obecne bądź przebyte schorzenia, zabiegi, operacje w okolicach narządów rodnych; wszelkie dolegliwości w okolicach intymnych (pieczenie lub swędzenie pochwy, upławy); utrzymywanie kontaktów seksualnych. Kolejnym etapem wizyty jest tzw. badanie zewnętrzne, podczas którego lekarz poprzez dotyk powłok brzusznych sprawdza, czy nie istnieją ewentualne nieprawidłowości w budowie bądź jakiekolwiek anomalie w tym obszarze.
Badanie ginekologiczneto najważniejszy element wizyty, różni się w zależności od tego, czy kobieta jest dziewicą czy ma już za sobą kontakty seksualne. Konieczne jest położenie się na wznak (w pozycji półleżącej) na specjalnym fotelu ginekologicznym oraz odwiedzenie nóg na boki, co pozwala lekarzowi na swobodne obejrzenie narządu rodnego. W pierwszym przypadku (gdy kobieta jest dziewicą) pacjentka powinna zostać zbadana przez odbyt, ponieważ błona dziewicza zamyka częściowo wejście do pochwy i przy badaniu dwuręcznym istnieje możliwość jej przebicia. W niektórych sytuacjach u takich pacjentek wykonuje się jedynie badanie zewnętrzne bądź USG.
W przypadku, kiedy kobieta nie jest już dziewicą, badanie składa się z oglądania (także oglądania we wziernikach – rurki, przez które możliwe jest zbadanie wnętrza pochwy; wziernik rozchyla ścianki pochwy, co ułatwia ocenę oraz pobranie wymazu cytologicznego) oraz badania palpacyjnego. Obserwacja pozwala na ocenę stanu śluzówki, pochwy, szyjki macicy, pęcherza moczowego, jajowodów i jajników, a także śluzu szyjkowego. W tym czasie można również pobrać materiał do cytologii. W niektórych przypadkach lekarz może także zdecydować się na wykonanie badania USG.
Badanie palpacyjne i badanie piersi
Kolejny etap – badanie palpacyjne polega na wprowadzeniu dwóch palców do pochwy pacjentki i położeniu drugiej ręki na jej brzuchu – pozwala to na zbadanie pochwy, ujścia macicy i samej macicy oraz dokładną ocenę narządu rodnego. Samo badanie jest bezbolesne, jednak istnieje możliwość, że pacjentka, która jest bardzo zdenerwowana, a przez to spięta, odczuje pewien dyskomfort. Dlatego właśnie niezwykle ważne jest dobre przygotowanie do wizyty i odpowiednie nastawienie psychiczne. Pamiętajmy także, że w momencie, kiedy poczujmy silniejszy ból, nie powinnyśmy się obawiać zgłosić go lekarzowi.
Badanie piersi jest krótkie i proste – lekarz powinien je przeprowadzać podczas każdej wizyty. W tym celu dotyka piersi ręką, sprawdzając, czy nie ma w nich ewentualnych zgrubień czy guzków.
Co ze sobą zabrać?
Pamiętajmy, by zabrać na wizytę do ginekologa odpowiednie dokumenty. Nie ma ich wiele, bo jedyne, czego potrzebujemy to dowód tożsamości – jeżeli jest to wizyta prywatna, a w przypadku korzystania z państwowej służby zdrowia – także dowód ubezpieczenia (np. legitymacja czy książeczka pracownicza).
Warto także wyposażyć się w kalendarzyk menstruacyjny, który dokładnie pokazuje daty rozpoczęcia i zakończenia miesiączek, regularność cykli i wszelkie ewentualne nieprawidłowości.
Jeżeli nie prowadzimy kalendarza menstruacyjnego, warto założyć go już teraz – bardzo ułatwi pracę nie tylko lekarzowi, ale i obserwację nam samym. By zaprzyjaźnić się ze swoją kobiecością, musimy w pierwszej kolejności dobrze ją poznać, a to ułatwi tylko i wyłącznie regularna i szczegółowa obserwacja.
Jeżeli nasza pierwsza wizyta jest podyktowana chęcią uzyskania recepty na tabletki antykoncepcyjne, powinnyśmy także uzbroić się w cierpliwość. Zanim lekarz przepisze najbardziej odpowiednie dla nas środki, konieczne będzie wykonanie kilku badań – cytologii, ciśnienia krwi, badania laboratoryjnego krwi (ocena czynności wątroby, układu krzepnięcia, gospodarki lipidowej i węglowodanowej), poziomu hormonów.
I jeszcze jedno, w co musimy się wyposażyć na tego rodzaju wizytę: to pozytywne nastawienie i świadomość, że lekarz nie ocenia wyglądu naszej kobiecości, ale jej zdrowie. Pamiętajmy, że o ile dla nas jest to pierwsze tego rodzaju doświadczenie, dla lekarza jesteśmy kolejną, wymagającą jak najbardziej rzetelnej konsultacji czy pomocy pacjentką. Pamiętajmy, że tylko na podstawie szczerej rozmowy i uzyskanych od nas informacji oraz późniejszych badań, lekarz może dokonać właściwej diagnozy oraz zlecić najlepiej dobrane dla naszego organizmu leki.
Nauczymy się myśleć o ginekologu bez poczucia zażenowania czy wstydu. On nie jest naszym wrogiem, ale doradcą i przyjacielem naszej kobiecości. Tak właśnie go potraktujmy!
