Lekarka, feministka i autorka wielokrotnie wznawianej książki Kobieto, znaj swoje ciało. Autorkę, do zainteresowania się tematyką kobiecego ciała zainspirowały badania Family Planning 2010, które ujawniły, że jednym z pięciu najważniejszych problemów młodych kobiet jest niezadowolenie z kształtu własnego ciała.
Współorganizatorka głośnego wydarzania z cipkomatem (kussomaten), które odbyło się 8 marca 2011 w Kopenhadze. Wraz z szefową instytutu Goethego Beate Detlefs zachęcała kobiety – m.in. za pośrednictwem Facebooka – do skorzystania z cipkomatu. Cipkomat to dzieło studentek kopenhaskiej Akademii Designu. Kabina kryje kuchenne krzesło z wyciętym siedziskiem. Między nogami krzesła stoi pudełko z trzema reflektorkami skierowanymi w górę i ukrytym aparatem fotograficznym. Kobieta zamyka się w kabinie, zdejmuje majtki, siada na podświetlonym krześle, przyciska guzik, ten wyzwala migawkę. Aparat robi zdjęcie kobiecym narządom płciowym.
Około 200 Dunek w wieku od kilkunastu do przeszło 50 lat stanęło w kolejce do maszyny robiącej zdjęcia intymnym częściom kobiecego ciała.
Diness uczestnicząc w akcji chciała przekazać Dunkom, że narządy płciowe kobiety wyglądają bardzo różne, nie są symetryczne i bardzo często nie przypominają tych z filmów pornograficznych, czy rozkładówek. Akcja miała również na celu uświadomienie kobietom, że operacje plastyczne piersi i waginy, które mają nadać im narządom idealny kształt, tylko po to by upodobnić się do tych lansowanych w magazynach dla mężczyzn, są niepotrzebne. Przy okazji instalacji cipkomatu przez środowisko duńskich feministek przetoczyła się debata na temat nazywania kobiecych części intymnych.
