Fakty dotyczące wirusa HIV
Powiedzmy to raz jeszcze: wirus HIV nie jest równoznaczny z AIDS. HIV to ludzki wirus niedoboru odporności, który niszczy komórki odpornościowe, walczące z chorobami. AIDS natomiast to zespół nabytego niedoboru odporności, czyli zestaw objawów, spowodowanych tym wirusem. Świadczy on o zniszczeniu układu immunologicznego zakażonego i może, ale nie musi pojawić się po wielu latach od momentu zakażenia.
Kobiety są bardziej niż mężczyźni narażone na zakażenie w kontaktach heteroseksualnych
Kobiety częściej niż mężczyźni zakażają się HIV, ponieważ wirus łatwiej przenosi się z mężczyzny na kobietę, niż z kobiety na mężczyznę. Ponadto, w krajach rozwiniętych więcej mężczyzn, niż kobiet jest zakażonych wirusem, co z logicznych względów powoduje, że kobiety są obciążone większym ryzykiem spotkania zakażonego mężczyzny.
Skąd jednak wniosek, że wirus łatwiej przenosi się z mężczyzny na kobietę? Jedną z przyczyn jest różnica w budowie anatomicznej narządów płciowych. Błona śluzowa pochwy i szyjki macicy jest szczególnie wrażliwa na zakażenie HIV. U mężczyzny wrażliwe są jedynie niewielka obwódka błony śluzowej wokół ujścia cewki moczowej oraz wewnętrzna warstwa pod napletkiem. Jak więc widać, różnica wielkości wrażliwych na zakażenie powierzchni jest wyraźna. Ponadto, ilość wirusa w nasieniu mężczyzny jest znacznie większa, niż ta, która zmieści się w wydzielinach kobiecych narządów płciowych. Nasienie to ponadto pozostaje po wytrysku w narządach płciowych kobiety, a to z kolei wydłuża czas kontaktu HIV z wrażliwą powierzchnią błony śluzowej
Na zakażenie są bardziej narażone młode dziewczyny oraz kobiety w okresie menopauzy
Powodem tego jest fakt, że błona śluzowa, wyścielająca pochwę młodej dziewczyny oraz kobiety w okresie menopauzy jest delikatniejsza, niż u kobiety dojrzalej. Znacznie łatwiej ulega skaleczeniom i uszkodzeniom podczas stosunku. Pochwa w tych okresach wydziela także mniej śluzu, a to dodatkowo zwiększa ryzyko wspomnianych urazów.
Nie istnieje lekarstwo na AIDS
Do tej pory nie udało się wynaleźć leku, który gwarantowałby czy chociażby dawał nadzieję na zwalczenie wirusa HIV. Stosuje się środki, które pozwalają na utrzymanie pacjenta w dobrej kondycji i wydłużenie życia w zdrowiu. Terapia zawsze jest dobierana indywidualnie i zależy od wielu czynników.
A jednak, ostatnio świat obiegła informacja, że całkowite wyleczenie jest możliwe. Dowodem na to ma być 2,5-roczna dziewczynka ze stanu Missisipi, która przyszła na świat z wirusem HIV. Dzięki wczesnej terapii najwyraźniej udało się wyleczyć dziecko. To już drugi tego typu przypadek na świecie – pierwszą osobą był mężczyzna, Timothy Brown. Nie ma jednak żadnych gwarancji, że pacjenci nie doświadczą nawrotu choroby wskutek uśpionych komórek wirusa (testy medyczne wykazały nieznaczne ślady materiału genetycznego wirusa w ciele dziewczynki).
Można długo żyć nie wiedząc o obecności wirusa
Mimo, że większość zakażonych pierwsze objawy obecności wirusa obserwuje u siebie w okresie od kilku dni do kilku tygodni po zakażeniu, zazwyczaj są one bardzo podobne do typowych objawów grypy. Po kilku tygodniach objawy zanikają i przez kilka kolejnych lat wirus nie daje o sobie znać.
Mity dotyczące wirusa HIV
Nie wszystkie osoby zakażone HIV muszą zachorować na AIDS. Poddając się leczeniu, z wirusem można żyć przez kilkadziesiąt lat i nigdy nie zachorować na AIDS.
Można zauważyć, ze ktoś ma wirus HIV
To, że ktoś jest ciężko chory można poznać po wyglądzie zewnętrznym. Takie objawy, jak wychudzenie, żółtawa lub ziemista cera towarzyszą zarówno nowotworom, jak i innym ciężkim chorobom, w tym AIDS. Jednak AIDS to końcowy i niekonieczny etap zakażenia HIV, pojawiający się zwykle po wielu latach od zakażenia. Jest sygnałem tego, że układ immunologiczny zakażonego został zniszczony przez wirusa. Zanim, o ile w ogóle, dojdzie to tego etapu, wygląd zakażonego nie odbiega niczym od wyglądu człowieka zdrowego.
Dziecko kobiety zarażonej wirusem HIV także będzie nosicielem
O ile zakażona HIV kobieta leczy się i pozostaje pod stałą opieką specjalisty, istnieje znaczne prawdopodobieństwo (bliskie pewności), że jej dziecko nie będzie nosicielem. Warto jednak zauważyć, że nosicielka nie może karmić swojego dziecka naturalnie – do zakażania może dojść właśnie w czasie karmienia piersią.
Ujemny wynik badania oznacza brak zakażenia
Niestety, nie do końca. Istniejące testy nie wykrywają samego wirusa, ale jedynie jego przeciwciała, wytwarzane przez układ odpornościowy broniącego się organizmu. Pojawiają się one zazwyczaj w pierwszych tygodniach po zakażeniu, a czasem znacznie później (wynik badania, wykonanego zaraz po pojawieniu się podejrzenia może więc okazać się błędny). Co więcej – poziom przeciwciał nie zawsze jest wystarczający do ich rozpoznania w badaniu. Dlatego właśnie test na wykrycie ewentualnego wirusa powinien być przeprowadzony po około 3. miesiącach od samego zdarzenia, które wywołało podejrzenie.
Wirusem HIV można się zarazić drogą kontaktową
Choć to najczęściej obalany mit, warto raz jeszcze podkreślić jego „mityczność”. Jak dotąd, nie odnotowano ani jednego przypadku przeniesienia wirusa HIV poprzez podanie ręki, korzystanie ze wspólnych naczyń, itp. Także pływanie w tym samym basenie, korzystanie ze wspólnej ubikacji itp. nie powodują zakażenia. Powodem tego jest prosty fakt, że wirus HIV nie może długo istnieć poza organizmem człowieka, gdyż niszczy go ciepło, wysychanie, mydło, woda, detergenty oraz wiele innych „zewnętrznych” czynników.
Tabletki antykoncepcyjne chronią przed HIV
To, że tabletki antykoncepcyjne spełniają taką samą funkcję jak prezerwatywa – chronią przed zapłodnieniem – nie oznacza, że zakres właściwości obu tych środków się pokrywa. Żadne pigułki antykoncepcyjne nie chronią przed przenoszeniem wirusa HIV.
fot. Instant Vantage
